บทที่ 27 27

“อ๊ะ!”

ไม่ทันที่จะได้ทำอะไรต่อ ความอดทนของอัคคีก็หมดลง เขาดึงรั้งร่างบางเข้ามาแล้วซุกไซ้ที่หน้าอกใหญ่เกินตัวของเธออย่างห้ามใจไม่อยู่ แม้จะรู้ดีว่า เวทิกาตื่นเต้นและกลัวมากแค่ไหน แต่ก็ไม่สามารถปิดบังความปรารถนาทั้งหมดของตนเองได้

‘เธอสวย…สวยเสียจนอยากจะกินแล้วกลืนลงท้องไปทั้งตัว’

อัคคีใช้มือบีบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ