บทที่ 1 ตอนที่ 1

ณ สนามแข่งรถระดับประเทศเต็มไปด้วยความโกลาหลวุ่นวาย เธอยืนเชียร์อยู่ขอบสนามมองรถที่แล่นไปด้วยความเร็วสูงจนน่ากลัว เธอไม่ได้ชอบความเร็วเลยสักนิด แต่จำเป็นต้องมาที่นี่เพราะว่าพี่ชายก็แข่งรถเหมือนกัน เสียงเชียร์ดังลั่นจนฟังไม่ออกว่าเสียงเชียร์ฝั่งไหนดังกว่ากัน

ผ่านไปไม่นานก็ได้ผู้ชนะซึ่งไม่ใช่พี่ชายของเธอแต่เป็นใครก็ไม่รู้สิ เธอรีบวิ่งไปหาพี่ชายที่ดูจะหน้าเซ็งนิดๆแต่ก็แน่ล่ะ เล่นพนันกันตั้งห้าแสน! เธอล่ะไม่เข้าใจจริงๆเลยว่าทำไมถึงชอบนักหนา ทั้งเสี่ยง ทั้งอันตราย และมีอะไรแอบแฝงรึเปล่าก็ไม่รู้

“ไงแอลเหนื่อยไหม?” เธอเดินไปซับเหงื่อให้พร้อมกับส่งน้ำเย็นให้ดื่มดับกระหาย

“นิดหน่อยน่ะ ว่าแต่แอมไปถ่ายรูปกับใครบ้างยัง? มีแต่คนดังๆเลยนะ” แอลลูบหัวเธอเบาๆแป๊บเดียวก็หัวเราะออกมา

“ยังหรอก ฉันรอพี่แข่งเสร็จก่อน” ใครจะไปมีจิตใจไปถ่ายรูปทั้งที่พี่ชายตัวเองแข่งรถอยู่ล่ะ

“เฮ้ย! แอลใครว่ะ”

“สงสัยจะเป็นคนสำคัญว่ะถึงได้โอบกอดกันขนาดนี้”

“เอ่อ…” เพื่อนพี่ชายเดินเข้ามาหาแต่ว่าเธอไม่รู้จักใครสักคนเลย คงเพราะพึ่งกลับจากเมืองนอกด้วยมั้ง

“น้องสาวกูเองพึ่งกลับมาว่ะ” แอลลูบผมน้องสาวเบาๆพร้อมกับบอกเพื่อนที่

“อ่อ...กูก็นึกว่าเด็กใหม่มึงซะอีก”

หลังจากถูกแนะนำให้รู้จักกับเพื่อนพี่ชายแต่ว่าเพื่อนเยอะเกินเธอจำไม่หมดหรอก ทุกคนเริ่มพูดคุยเรื่องการแข่งรถเมื่อกี้อย่างสนุกสนานและเซ็งเล็กน้อยที่แอลแพ้

“ฉันไปถ่ายรูปกับนักแข่งคนอื่นก่อนนะแล้วจะกลับเลย”

“แอมขับรถเป็นแล้วเหรอ?” ใช่…เธอพึ่งหัดขับรถเมื่อไม่นานมานี้เอง แต่ว่ายังขับได้อ่อนด้อยมาก แล้วแถวนี้คนก็ขับรถได้แบบน่ากลัวเกินไป เธอเลยไม่กล้าขับรถออกมาสักที

“ยัง แต่เดี๋ยวไปกับเพื่อนฉันน่ะ”

“ถึงแล้วโทรหาด้วยนะ” แอลจูบเหม่งแอมเบาๆ แล้วหยิบกระเป๋าเงินออกมาเพื่อให้เงินน้องสาวไว้ใช้ อันที่จริงแอมก็มีเงินใช้ไม่ขาดมือนะ แต่เขาชนะพนันอื่นด้วยเลยให้ค่าขนมเยอะหน่อย ไม่มีทางหรอกที่แอมจะปฏิเสธ

น้องสาวคนนี้เขารักที่สุด!

กลับมาอยู่ด้วยกันสักทีนะแอม

แอมเริ่มเดินไปถ่ายรูปกับนักแข่งที่ล่ะคนไว้ลงไอจีอวดเพื่อนๆบ้าง จนกระทั่งมาถึงคนสุดท้ายแล้วซึ่งเขาก็ชนะด้วย คนเลยรายล้อมเยอะโดยเฉพาะสาวๆ เธอไม่กล้าเข้าไปขอถ่ายรูปและกำลังจะหันหลังกลับไปแล้วแต่ว่า...

“น้องไม่ถ่ายรูปกับพี่เหรอ?”

“…” ผู้ชายสูงมากๆเดินมาหยุดข้างหลังพร้อมกับรอยยิ้มกว้าง เขาหน้าตาดีมาก ส่วนสูงก็น่าจะประมาณหนึ่งร้อยเก้าสิบเซ็นติเมตรได้เลยมั้ง!

“คะ?” เธอชี้นิ้วมาทางตัวเองด้วยความมึนงงมาก คือไม่อยากจะเข้าข้างตัวเองว่าเขาอยากถ่ายรูปด้วยหรอกนะ จนเขาพยักหน้าเธอถึงได้หยิบโทรศัพท์มาเปิดกล้องจะถ่ายรูปแต่ว่า…

“ยืนชิดๆพี่หน่อยสิ”

“!!” เขาสั่งแบบนี้ได้ด้วยเหรอ! แต่ว่าตอนนี้หน้าเราสองคนก็แทบจะติดกันได้อยู่แล้วนะ เขาขยับตัวก้มลงมาจนแก้มติดกับหน้าเธอแล้วถึงกดชัตเตอร์!

“แท็กหาพี่ด้วยนะ”

ขอกรี๊ดได้ไหม!!

โปร่ยสเน่ห์แล้วต้องรับผิดชอบนะ!

เขาขยิบตาให้เธอพร้อมกับรอยยิ้มกว้าง แล้วจากนั้นก็เดินขึ้นไปรับรางวัล ดูจากท่าทางแล้วสงสัยคงจะเจ้าชู้น่าดูเลย

ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นเหมือนกัน!

เขายืนคุยกับเพื่อนอยู่เรื่องการแข่งวันนี้ แต่ห่างตาดันไปเห็นสาวน้อยคนหนึ่งกับกำลังถ่ายรูปกับนักแข่งคนอื่นอยู่ เขาเลยแอบมองอยู่นานสองนาน รอจนกระทั่งเธอมาเดินคล้ายว่าจะขอถ่ายรูปด้วย เขานี่ก็ลุ้นสุดๆให้เธอพูดเร็วๆแต่สุดท้ายดันหันหลังกลับซะงั้น เขาเลยต้องเดินแยกวงออกมาเรียกเด็กคนนั้นให้ถ่ายรูปด้วย แล้วแอบเนียนให้เธอแท็กไอจีมาจะได้ติดตามได้ถูก และไม่เปลื่องแรงหาเองด้วย

“ใครว่ะ?” ลีโอถามเพื่อนแล้วหันไปมองเมียที่อยู่ใกล้ๆ

“มึงไม่ต้องรู้หรอก คืนนี้เจอกันที่ผับฉลองหน่อยเว้ย”

“เออ! งั้นเดี๋ยวกูพาอริไปหาไรกินก่อน”

เขาขึ้นไปรับรางวัลเสร็จก็ไปเอาเงินพนันต่อแล้วถึงได้กลับ นี่แหละการแข่งขันมันต้องมีคนแพ้คนชนะเป็นธรรมดา ซึ่งเขาก็ไม่ได้ชนะตลอดหรอกเพราะไม่ค่อยชอบการแข่งขันแบบนี้เท่าไร แต่ครั้งนี้จำเป็นต้องแข่งแทนลีโอเพราะว่ามันเสือกมาไข้แตกอะไรวันนี้ก็ไม่รู้ เวรกรรมเลยมาตกที่เขาไง! คนอื่นมันเลยคิดว่าเขาอ่อนมากเลยพนันเอาไว้ สุดท้ายก็แพ้เสียเงินห้าแสน

ระดับนี้แล้วจะแพ้เด็กเวรได้ไงเล่า!

“พี่แม่งเจ๋งว่ะ”

“เออโคตรเจ๋งว่ะ”

เสียงชื่นชมดังมาเป็นระยะๆ จนเขาสตาร์ทรถกลับไปคอนโดกะว่าจะนอนพักผ่อนให้หายเหนื่อย แล้วเข้าโชว์รูมรถสปอร์ตของตัวเองเพื่อดูงานเล็กน้อย

ใช่แล้วล่ะ…เขาเป็นเจ้าของโชว์รูมเกรย์วูฟเอง

“เห้ย!! แท็กจริงโว๊ย!!” เขาเห็นการแจ้งเตือนก็รีบเข้าไปดู แต่ไม่ใช่รูปที่แท็กไปนะ แต่ว่าเป็นโปรไฟล์เด็กคนนั้นต่างหาก

“น้องสาวไอ้แอล!” เขากับไอ้แอลไม่ค่อยถูกกันเท่าไร แต่ก็ไม่ถึงกับตีกันทุกครั้งหรอกแค่เขม่นกันเฉยๆ แล้วเขาก็ไม่อยากรังแกเด็กเท่าไรด้วยเลยไม่มีเรื่อง

เขามาที่ผับน่าจะช้ากว่าคนอื่นเพราะมัวแต่ส่องไอจีของเด็กคนนั้นอยู่ เด็กบ้าอะไรก็ไม่รู้จะมองมุมไหนก็น่ารักน่าเอ็นดู เธอเรียนมหาวิทยาลัยเอกชนปีสองภาคอินเตอร์

“ไอ้เหี้ยลีโอมึงหัดอายมั้งดิว่ะ มากอดจูบเมียหน้าพวกกูได้ไง” เนทเริ่มโวยวายขึ้นมาหลังจากเห็นภาพเพื่อนจู๋จี๋กับเมีย

“อิจฉางี้?” หอมแก้มเมียอวดไปเลย

บทถัดไป