บทที่ 35 ตอนที่ 35

ไทก้านั่งกุมขมับคิดไม่ตกกับชีวิตในตอนนี้ ทำไมมันยากจังว่ะกว่าจะผ่านไปได้แต่ล่ะคืน ไม่มีใครรู้หรอกว่าเขานอนโอดครวญขนาดหนัก มันเหมือนชีวิตกำลังถูกกลืนไปด้วยความเศร้าหมองและความคิดถึง ยังโทษตัวเองทุกครั้งที่ดูรูปแอมที่หัวเตียงเสมอ วันนั้นถ้ยื้อเอาไว้เขามั่นใจว่าเธอต้องอยู่ แต่เสือกมั่นใจในตัวเองว่าอยู่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ