บทที่ 9 ตอนที่ 9
“โอเค” ไปแน่นอนอยู่แล้ว ตั้วเครื่องบินฟรี ที่พักก็ฟรีอีกต่างหาก เธอพยักหน้าเพราะตอนนี้ปากไม่ว่างพูด
“แล้วไทก้าล่ะ มันไม่ลงแดงตายไง?”
“ช่างสิ!”
“ผอมลงนะแอม ไอ้ไทก้ามันให้ลดหุ่นรึไง” ปรกติน้องสาวไม่ใช่คนอวบอ้วนหรือมีหุ่นเจ้าเนื้อ แต่ก็ไม่ใช่คนผอมแห้งเหลือแต่กระดูกแบบนี้สักหน่อย เมื่อก่อนเขาซื้อขนมกับอาหารไปฝากประจำ ไม่ว่าแอมจะอยากกินอะไรก็ไม่เคยพลาด หรือมีของกินตามกระแสก็ไปสั่งมาให้น้องสาวเสมอ
เขาน่ะดูแลน้องสาวดีกว่าไอ้ไทก้าอีก!
“ผอมจริงด้วย” เธอยกแขนมาดูว่าผอมจริงรึเปล่า! แล้วก็ใช่อย่างที่แอลบอก กระดูกมันโผล่ขึ้นมาแล้วเห็นชัดมากด้วย
“ก็แอลไม่ซื้อขนมให้แอมกินเหมือนเมื่อก่อนไง” แอลเคยซื้อของมาให้เธอตลอดเวลาจนบางครั้งล้นตู้เย็นเลยล่ะ แต่พี่ไทก้างานยุ่งและไม่ทำแบบแอลหรอก เธอก็ขี้เกียจไปซุปเปอร์มาเก็ตเลยสั่งกินง่ายกว่า
“โอเค งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้จะซื้อของให้ล้นตู้เย็นเลย”
“เย้ๆ แอลน่ารักที่สุดเลย” แอลขยี้ผมเธอแล้วไปอาบน้ำ คงจะเหนื่อยเพราะพึ่งลงเครื่องมาตอนบ่ายแล้วก็ไปรับเธอต่ออีก
ตอนนี้เธอเองก็ควรจะนอนได้แล้วนะเพราะนี่ก็เกือบเที่ยงคืนแล้ว วันพรุ่งนี้มีเรียนเช้าด้วยเลยไม่อยากไปสาย ดีนะแอลให้เพื่อนขับรถของเธอมาไว้ให้จะได้ไม่ต้องปลุกแอลไปส่งแต่เช้า
บ่ายวันต่อมาแอลมารับเธอที่มหาวิทยาลัย แล้วให้ลูกน้องเอารถเธอไปเก็บที่คอนโด แอลพาเธอไปกินบิงซูสตอเบอรรี่เซ็ตใหญ่ที่ร้านดังก่อนเป็นอย่างแรก แล้วจากนั้นก็จะตามใจแทบทุกอย่าง ถ้าอยากได้อะไรก็แค่ชี้นิ้วบอกเพราะมีแอลเป็นกระเป๋าเงินส่วนตัวที่มีให้ไม่เคยจำกัด
มีพี่ชายดีมาก ชีวิตก็เลยดีมาก
“อิ่มแล้วมีแรงไปช็อปปิ้งแล้ว” แอลจ่ายเงินแล้วจับมือฉันไปเลือกซื้อของต่อเลย แต่ว่านานๆทีจะได้ใช้เวลาด้วยกันเลยอยากจะอ้อนเพิ่มอีกนิดหน่อย
“แอลทำกับข้าวให้กินด้วยดิ คิดถึงฝีมือพี่แล้ว”
“ได้เลยแอม” ตอบไปเท่านั้นแหละแอมยิ้มกว้างเลย เขาพาน้องไปเลือกของสารพัดอย่าง ส่วนใหญ่ซื้อเป็นขนม นม และผลไม้ ส่วนพวกเนื้อต่างๆเขาหยิบเองจนแทบล้น
เรากลับคอนโดด้วยรถของแอลที่ขับไม่เร็วมากเหมือนทุกครั้ง แล้วก็ช่วยกันขนของไปเก็บที่ห้องเพราะหนักมาก
“ไม่ได้ล็อกประตูเหรอ?”
“พี่ไทก้ามามั้ง!”
“อ๋อ...” เกลียดขี้หน้ามันว่ะ ไม่รู้ว่าแอมหลงผิดไปคบคนแบบนี้ได้ไง นิสัยก็แย่มาก เอาแต่ใจตัวเองฉิบหาย แถมมันกับเขาไม่ถูกกันมานานนับปี ถึงช่วงหลังมานี้จะไม่ได้มีเรื่องกันแต่ทุกครั้งก็ทะเลาะกันเสมอ
ไทก้านั่งรอในห้องของคนรักจนประตูเปิดมา สัตว์! ไอ้แอลมันหอบอะไรมาขนาดนั้นว่ะ มิน่าล่ะแอมถึงยอมทิ้งเขาไปค้างกับมัน แล้วของในมือแอมก็เยอะมากด้วยไม่รู้ว่าไปเหมามารึไง
“หนักไหน?” เขาไปช่วยแอมถือของเองดีกว่า
“มือแดงหมดแล้วแอม” เขาเห็นนะมือของเธอแดงมากๆ ไอ้ของพวกนี้ก็มีแต่ขนมสารพัดอย่าง นี่ไอ้แอลมันกลัวน้องสาวผอมนักรึไงว่ะถึงซื้อเหมือนจะเอามาถ่มห้องขนาดนี้
“แอลนั่งพักก่อนนะ เดี๋ยวแอมจัดของเสร็จแล้วค่อยทำอะไรกินกัน”
“โอเค เดี๋ยวพี่เล่นเกมรอนะ”
ในเมื่อแอมเก็บของอยู่เขาก็ว่างเลยเล่นเกมเหมือนกัน ตั้งแต่เข้าห้องมาแอมยังไม่คุยกับเขาสักคำเลย ไม่รู้จะงอนอะไรนักหนาได้ทุกวี่ทุกวัน แล้ววันนี้มีไอ้แอลมาเพิ่มอีกนั่นเท่ากับว่าความสนใจส่วนหนึ่งของเธอคือพี่ชายหน้าส้นตีน
อยากเป็นคนเดียวที่แอมสนใจ!
“มึงดูแลแอมยังไงให้ผอมขนาดนี้ว่ะ!”
“เอ้า! ก็แอมผอมเองจะหาเรื่องกูเพื่อ?” อะไรของน้องมันว่ะ แอมผอมลงแล้วมาโทษเขาไม่ได้นะ ไอ้หน้าส้นตีน!
“ขนาดเป็นแฟนมึงยังดูแลไม่ได้เลย เลิกเลยไหมยังไงกูก็ดูแลแอมดีกว่ามึงเยอะ!”
“ไอ้เหี้ย!” แอมว่าเรื่องเยอะแล้ว มาเจอไอ้แอลนี้ก็เรื่องเยอะมากพอกัน ไม่รู้ว่าดีเอ็นเอจะตรงอะไรขนาดนั้น
“เลิกกับน้องสาวกูซะ” เขาเกลียดมัน!
“ไม่เว้ย!” เขาตอบอย่างหัวเสีย ต่อไปต้องดูแลเอาใจใส่มากกว่านี้ ไอ้แอลจะได้หาเรื่องว่าไม่ได้เพราะมันชอบยุให้เลิกกันทั้งที่เขาไม่มีทางเลิก แล้วแอมก็ไม่บอกเลิกด้วย เรื่องระหว่างเราที่ไม่ได้มีแค่เราสองคนเพราะไอ้พี่ชายเฮงซวยอย่างมันนี่แหละ
ตัวปัญหาหลักของเขาคือเมียตัวน้อย
ตัวปัญหารองของเขาคือพี่ชายเมียนี่แหละ
แต่ถึงอย่างนั้นก็อยากมีแอมอยู่ในชีวิตนานๆเลย
“น้ำหนักลงห้าโลเลยนะเว้ย ดูแลน้องกูดีๆหน่อยดิ”
“เออ! เดี๋ยวกูเอาน้ำหนักห้าโลมาคืนแน่” ไอ้แอลมันตามใจแอมทุกอย่างแบบนี้ไงเลยนิสัยเสีย เธอเอาแต่ใจตัวเองมาก ว่านิดหน่อยก็ไม่ได้โกรธตลอด แต่จะว่าไปแล้วก็ยังไม่เคยเห็นไอ้แอลมันยังไม่เคยดุแอมสักครั้ง
“แอลเสร็จแล้วนะ”
“อื้ม เดี๋ยวทำสเต็กให้กินแป๊บนะ”
โห่...เอาใจน้องสาวสุดๆเลยว่ะ
ท้อใจเลย เมียรักพี่ชายมากกว่าเขา!
เวลาผ่านไปไม่ถึงสิบนาทีไอ้แอลมันเดินก็ไปทำสเต็กให้แอมกินอย่างรู้ใจเกินไป นี่ถ้าเขาเป็นคนอื่นแล้วไม่รู้จักไอ้แอลคงคิดว่ามันเป็นแฟนแอมแน่นอน แต่โชคดีที่มันไม่ใช่ไง! มันก็แค่รักน้องมากและโคตรติดน้องมากเลยด้วย! เดาว่าน่าจะติดน้องสาวยิ่งกว่าติดแม่ แล้วติดยิ่งกว่าเมียก็คงเป็นน้องสาวนี้แหละ!
ไอ้ห่านี่ทำให้แอมไม่มีแฟนเพราะไม่มีใครกล้าจีบ
ซึ่งนั่นก็ดีสำหรับเขา!
“อู้หู้!! อร่อยอ่ะ!!”
ครับ! แอมกินอะไรก็อร่อยไปหมดทุกอย่าง
