บทที่ 41 คำสารภาพ

บทที่ 41 คำสารภาพ

‘...ผม คือ ผมรักอ้ายครับ’

“งั้นวันนี้ก็กลับบ้านกัน...เรามีเรื่องต้องคุยกันอีกยาวเลย” พิมพ์ใจลุกขึ้น แต่อนาวิลกลับส่ายหัวอย่างไม่ต้องคิด

“ผม ผมยังไม่เจออ้ายเลย...” ดวงตาคมเข้มหม่นแสงลง พิมพ์ใจส่ายหัวและกลับบ้านในทันที อีกทั้งยังส่งสายตาพิฆาตให้กับสามี

“กลับไปคุยกับแม่แกก่อน...แล้วจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ