บทที่ 62 เต๊าะ...

บทที่ 62 เต๊าะ...

“ใจเย็น...คนดี คุณหิวผมขนาดนี้เลยหรอ...” ขาเรียวยาวหนีบร่างสูงของอนาวิลเข้าหา ก่อนจะกระโดดขึ้นเกี่ยวขาหนีบเอวหนาของเขาไว้

“วิล...” อนาวิลหลับตารับจุมพิษแสนหวาน แค่เพียงริมฝีปากอวบอิ่มขบเม้มริมฝีปากหนาเบาๆ ร่างกายเขาก็สั่นสะท้าน

ฝ่ามือหนาเคล้นคลึงที่บั้นท้ายอวบอัด ก่อนจะขบเม้มริมฝี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ