บทที่ 63 คนขี้หวง

บทที่ 63 คนขี้หวง

ความเย็นชื้นที่มาสัมผัสไปทั่วใบหน้านวล เดือนอ้ายขมวดคิ้วและปัดมันออกให้พ้นใบหน้า หญิงสาวพลิกกายหนี ก่อนจะซุกใบหน้าลงไปกับหมอนใบโต

“อย่ายุ่ง” เสียงหวานเอ่ยออกมาแหบแห้ง เมื่อเธอยังรู้สึกว่าความเย็นชื้นมันเลื่อนมาอยู่ที่หลังเธอแทน

“อือออ”

“ที่รัก...แปดโมงแล้วนะ ตื่นเร็วครับ” อนาวิลกด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ