บทที่ 38

เมื่อคิดว่าอดัมโกรธ เทรซีย์ยิ้มอย่างมีความสุข เธอจำไม่ได้ว่าเธอกับอดัมเริ่มทำร้ายกันเมื่อไหร่

เธอเพิกเฉยต่อข้อความนั้นโดยตรง เธอจะไม่บอกเขาว่าเธอเปิดโทรศัพท์แล้ว

ตอนนี้ถ้านางไปอยู่บ้านพักก็คงเหมือนแพะตกเป็นเหยื่อเสือโคร่ง พรุ่งนี้ แม้มะรืนนี้ เธอคงไม่คิดที่จะลุกจากเตียง

Tracey เปิดบล็อกของเธอ และการ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ