บทที่ 62

เธอนั่งอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ เหมือนกับภาพวาด เธอไม่ใช่คนช่างพูด ไม่ว่าจะในโรงเรียนหรือที่นี่

ราวกับว่าไม่มีใครสามารถเข้าไปในโลกของเธอได้ เธอไม่เข้ากับโลกนี้ด้วยซ้ำ

ลูซี่อิจฉาเธอมาก เธอไม่ได้ต่อสู้เพื่ออะไร เพียงแค่นั่งอยู่ที่นั่นอย่างสงบ

ทุกคนจะรวมตัวกันอย่างน่าอัศจรรย์รอบตัวเธอ ใครจะไม่อยากมีชีวิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ