บทที่ 40 ยอมรับโดยปริยาย

เมื่อมองดูคนทั้งสองที่ค่อยๆ หลับไปอย่างพึงพอใจ ในใจของผมก็รู้สึกบางอย่างที่บอกไม่ถูก มีทั้งความตื่นเต้น แต่ก็มีความเจ็บปวดใจเล็กๆ ปนอยู่ด้วย บางทีผมอาจจะยังไม่สงบนิ่งได้อย่างที่คิด แต่ผมยังมีทางให้ถอยกลับอีกเหรอ? ทั้งหมดนี้ไม่ใช่สิ่งที่ผมคาดหวังไว้หรอกหรือ? ผมจุดบุหรี่ขึ้นมาหนึ่งมวน ทิ้งความคิดที่น่...