บทที่ 78 อิดโรย

สำหรับพวกเราแล้ว คืนนี้เป็นคืนที่ไม่ได้หลับไม่ได้นอน ฉันนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ มองดูทุกอย่างในบ้าน ไม่รู้สึกง่วงเลยแม้แต่น้อย บุหรี่ที่หมดอายุในลิ้นชักถูกฉันหยิบขึ้นมาสูบมวนแล้วมวนเล่า ตอนกลางคืน ตอนที่ยามเดินตรวจตราก็เห็นฉันนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ในห้องทำงาน ยังนึกว่าฉันทำงานล่วงเวลาอยู่ดึกดื่น หล...