บทที่ 4 หน้าที่
ตึกสูงตรงหน้า ทำให้เธอต้องเงยหน้าขึ้นมอง คอนโดหรูที่เธอเคยนั่งรถผ่าน อยู่ตรงหน้าเธอแล้ว พี่นิภา จัดการเรื่องทุกอย่างให้เสร็จเรียบร้อยภายในเวลาไม่นาน นิติบุคคลสาว ทักทายอย่างสุภาพและเป็นมิตร ชื่อเจ้าของห้องนี้ คือ เธอ บัวชมพู ระยะเวลาในการเช่า 12เดือน และ ที่สำคัญ จ่ายค่าเช่าครบแล้ว
ห้องขนาดใหญ่ 1ห้องนอน 2ห้องน้ำ และ 1ห้องทำงาน มีระเบียง มีครัวขนาดใหญ่ตกแต่งพร้อมอยู่ เธอไม่รู้ว่าราคาค่าห้องจะประมาณไหน แต่ค่าเช่าน่าจะเกินครึ่งของเงินเดือนเธอแน่นอน
" น้องบัวลองดูเส้นทางการเดินทางนะคะ มีรถไฟฟ้าผ่าน เดินทางสะดวก ห้างก็อยู่ไม่ไกลด้วย " บัวชมพูยืนมองหน้าต่างห้องลงไปข้างล่าง คอนโดหรูชั้นที่14 จะเป็นบ้านใหม่ของเธอนับจากนี้
"พรุ่งนี้ลางานนะคะ พี่จะมารับ พาน้องบัวไปทำธุระให้เรียบร้อย "
พี่นิภาบอกอีกครั้ง ก่อนจะเดินออกจากห้องไป
ห้องกว้างขนาดนี้ เธอมาอยู่ที่นี่ ในฐานะผู้หญิงในความลับของเค้า ผู้หญิงของพสุธร ภักดีกุล ทนายความหนุ่ม รูปหล่อ ที่สาวๆหลายคนฝันถึง น้ำตาเม็ดเล็กไหลออกมาช้าๆ เธอไม่คิดเลยว่าชีวิตของเธอจะต้องเป็นแบบนี้ บัวชมพูยืนร้องไห้อยู่ตรงนัั้น
" เรียบร้อยแล้วใช่ไหม "
พสุธร ถามเลขาสาวที่ให้ไปทำธุระให้
"ค่ะ เรียบร้อยแล้ว "
คนฟัง บอกขอบคุณเสียงเบา ก่อนจะตัดสายไป เค้าคิดมาดีแล้ว ที่ทำแบบนี้ บัวชมพูดูเรียบง่าย สุภาพ และอ่อนโยน เธอดูเป็นคนดี เป็นพี่สาวที่ดี เป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ เท่านี้ก็น่าจะเพียงพอแล้ว เรื่องอื่น เค้าคิดว่า เค้าเอาอยู่
เช้าวันจันทร์ บัวชมพูโทรไปลางานกับหัวหน้า พี่สุรีย์ ถามด้วยความห่วงใย ว่าป่วยไข้อะไรหรือเปล่า บัวชมพูบอกเพียงว่า มีธุระด่วนเท่านั้น
พี่นิภาช่วยเหลือจัดการด้านเอกสารทั้งหมด ทุกอย่างเรียบร้อยและใช้เวลาไม่นาน เจ้าหน้าที่บังคับคดี แสดงความยินดีกับเธอที่เธอสามารถแก้ไขปัญหาได้ สามารถรักษาบ้านของครอบครัวเอาไว้ได้ มือบางพนมมือไห้วขอบคุณทุกๆคนที่ให้ความช่วยเหลือ ในใจยังอดคิดถึงเค้าไม่ได้ เค้าหายเงียบไปเลย ตั้งแต่ส่งพี่นิภามา
ต่อหน้าพนักงานในสำนักงานทนายความ ชาตรีจะเรียกพสุธร ว่านายทุกครั้ง แม้ว่าคนที่ทำงานจะรู้ว่า ชาตรี ไม่ได้เป็นแค่ ทนายความมือขวา แต่ชาตรีเป็นน้องชาย น้องชายที่นาย รัก และ เชื่อใจทุกอย่าง เช่นเดียวกับชาตรี ไม่มีสิ่งใดที่พสุธรบอกแล้ว ชาตรีจะไม่เชื่อฟัง ท่าทีคล่องแคล่วว่องไว บุคคลิกดูเป็นคนร่าเริง และเพลย์บอยในสายตาผู้หญิง แต่หากนาย ได้เอ่ยปากอะไร ออกมา ชาตรีจะฟัง โดยไม่มีข้อโต้แย้ง ที่ทำงานแห่งนี้ ชาตรีขึ้นตรงกับพสุธรโดยตรง เค้าไม่รับงานเอง ไม่คุยงานเองทั้งสิ้น ทุกอย่างที่ทำ จะมาจากพสุธร โดยตรง
บัวชมพูเดินเข้ามาในตึกตามปกติ เมื่อวานเธอหยุดงานไปทำธุระ ก่อนจะแวะห้างสรรพสินค้าซื้อเสื้อผ้าใหม่หลายชุด เงินที่เค้าให้มา อาจจะเพื่อสิ่งนี้ เดรสสั้น 3ชุด กับเสื้อคาร์ดิแกนดูสุภาพ และเหมาะสม ด้วยภาระค่าใช้จ่ายทางบ้าน ทำให้เธอ ต้องประหยัดมากๆ ดังนั้น ชุดทำงานที่มี จึงค่อนข้างเก่า แม้จะสะอาด แต่ก็ดูจืดชืด เมื่อเทียบกับคนอื่น
" ธุระ เรียบร้อยแล้วนะ "
หัวหน้างานสาวใหญ่ เอ่ยถามลูกน้องทันทีที่พบหน้า เพราะอดเอ็นดูเด็กคนนี้ไม่ได้จริงๆ บัวชมพูทำงานดี หนักเอาเบาสู้ และ เรียบร้อย กว่าเพื่อนรุ่นเดียวกัน น้ำเสียงสุภาพอ่อนหวานแบะรอยยิ้มที่มีมาเสมอ ทำให้คนสูงวัยกว่าอย่างเธอ คอยเป็นห่วงเป็นใยเสมอ
ชาตรีเดินถือเอกสารมาที่ทำงานแล้วส่งยิ้มทักทายสาวๆอย่างเป็นกันเอง
"สวัสดีครับสาวๆ"
มือขวาคุุณพสุธร เอ่ยทัก ก่อนจะรีบมองไปที่เป้าหมาย คุณบัวมาทำงานแค่เช้าเลย สายตาว่องไวรีบสำรวจคนตรงหน้า เธอดูสวยกว่าที่คิด ตัวเล็ก บอบบาง แต่มีรอยยิ้มพิมพ์ใจ ชอบแบบนี้ใช่ไหมพี่พุ ลูกน้องคนสนิท คิดในใจ
"คุณชาตรี มาส่งเอกสารเองเลยหรอคะ "
ศศิ พีอาร์สาวสวยถามออกไป
"ครับ ตั้งใจมาเองเลย " สายตาซุกซนมองไปที่หน้าอกอวบอิ่มที่เจ้าตัวตั้งใจโชว์คนตรงหน้า
" แล้วคุณพสุธร จะมาเมื่อไหร่ละคะ ?" ชาตรียิ้มกว้างทันที โถ มายิ้มให้แต่ถามหาพี่พุ ไอ้ชาตรีคนนี้ มันน่าน้อยใจจริงๆ
