บทที่ 97 พยาบาล

เซบาสเตียน

ผมยืนตะลึงเมื่อได้ยินจอยเรียกตัวเองว่าคุณนายเลียม โคเฮน ผมนึกว่ามันจะต้องใช้การ... เกลี้ยกล่อมมากกว่านี้สักหน่อย

ผมรู้สึกเจ็บแปลบในใจเหมือนกัน ถึงจะไม่อยากยอมรับเท่าไหร่ แต่มันก็เจ็บปวดที่รู้ว่าจอยกำลังจะตอบรับคำขอแต่งงานจากคนอื่น ถึงแม้ผมจะรู้ว่ามันมีจุดประสงค์อื่นก็ตาม ผมนึกภาพมาตลอดว...