บทที่ 50 เรียกชื่อผม

“เรียกชื่อผมสิ เรียกผมว่า จอห์น! ”

เธอสั่นหน้าสวยที่เปื้อนเลอะคราบน้ำตาปฏิเสธเขาด้วยความรู้สึกแปลกแยกหลากหลาย

“เรียกชื่อผม! ”

จอห์นโยกกายถอดถอนเดือยยาวเกินกว่า 9นิ้วฟุต และมีขนาดอวบหนากว่าท่อนแขนนาริณเกือบสองเท่าออกอย่างแช่มช้าจนหมดสิ้น ก่อนจะเสือกสันเอ็นแข็งนูนถากไถรอยแยกที่กำลังแสบร้อนวูบวาบเพราะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ