บทที่ 57 นิ่งให้เหมือนน้ำ

“ใส่ชุดเดรสสีขาวนั่นแหละ”

ความเงียบในห้องนอนถูกทำลายด้วยเสียงที่โพล่งขึ้นมา เวลาเดียวกันกับจังหวะซึ่งนาริณกำลังเลือกหาเสื้อผ้าแบบมิดชิดรัดกุมที่สุดเพื่อสวมใส่ เพราะชุดชั้นในแต่ละชิ้นที่มี ค่อนข้างวาบหวิว บางแบบก็เข้าขั้นหวาดเสียวพิศดารประเภทที่แหวกยาวกลางเป้า บางชิ้นมีเพียงดอกไม้บังตาตรงจุดยุทธศาสตร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ