บทที่ 59 ท่ามแมกไม้

ข้อนั้นเธอรู้ดีและเขาก็เคยทำมันมาแล้ว แต่สิ่งที่ทำให้นาริณไม่กล้าถอดเสื้อผ้าก็คือความโล่งแจ้งของสถานที่รวมถึงบอดี้การ์ดจำนวนครึ่งโหลซึ่งเดินขวักไขว่อยู่ด้านนอกโดมโปร่งแสงแห่งนี้ ต่อให้มีสุมทุมพุ่มไม้ปกปิดมิดชิดแต่มันก็ไม่จัดว่าเป็นห้องหับที่ลับหูลับตาคน

“อุ๊ย ! ” เดรสสีหวานที่เธอสวมถูกเขาดึงออกจากด้...