บทที่ 84 คำวิงวอนของคนบาป

นาริณค่อนแคะ ด้วยความหมั่นไส้อาการหวงแหนทรัพยากรบุคคลกำเริบของจอห์น นี่คงจะกลัวว่าผู้ชายอื่นจะมาแย่งของเล่นตัวเองถึงได้ลุกขึ้นมาเต้นรำ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ก็เอาแต่นั่งเฝ้าเก้าอี้อยู่เป็นชั่วโมงจนงานใกล้จะเลิก

“คุณพูดถูก! ไหนพูดให้ฟังอักทีสิว่าผมโปรดปราณกิจกรรมเข้าจังหวะอะไรบ้าง ?”

เขาอุตส่าห์ชวนคุยกัน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ