บทที่ 45 ภาคยุคปัจจุบัน บทที่ 7

บทที่ 7

ดวงตากลมโตปรือตาขึ้นอย่างเหนื่อยล้า เธอไม่รู้ว่าเวลานี้กี่โมงแล้ว แต่พอเห็นแสงอาทิตย์ที่มุมขอบหน้าต่าง หลงเหยียนทะลึ่งพรวดขึ้นจากเตียงนุ่มในทันที

“ตาย ตายแน่ ๆ กี่โมงแล้วเนี่ย” เธอบ่นอุบอิบรีบลุกขึ้นจากเตียงดูดวิญญาณในทันที ร่างกายเธอช่วงนี้เป็นอะไร พอได้อยู่นิ่ง ๆ ก็จะหลับเป็นตายตลอด เพราะ...