บทที่ 110

เสียงฝีเท้าดังก้องใกล้เข้ามา พร้อมกับกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งที่โชยปะทะใบหน้าอย่างรุนแรง ชายทั้งสองรู้สึกเลือดในกายเย็นเยียบ

“ชาร์ลส์ คราวนี้เราซวยแน่แล้ว!”

น้ำเสียงของเจฟฟรีย์สั่นเทา ในหัวของเขาอื้ออึงไปหมดเหมือนมีคลื่นแทรก

ชาร์ลส์ไม่ได้เอ่ยคำใด เขาเพียงแค่กำกระจกที่หยิบมาจากใต้หมอนของฟิโอน่าไว้แน่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ