บทที่ 150

ขณะที่ร่างของเรน่าถูกลาร์คลากเข้าไปในประตูหินอย่างไม่ปรานี เสียงกรีดร้องในตอนแรกของเธอก็ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นเสียงโหยหวนอันน่าเวทนา ในที่สุด เสียงของเธอก็แหบแห้งจนแทบไม่ได้ยิน แต่ความเจ็บปวดแสบร้อนที่แขนและเงาแห่งความตายที่คืบคลานเข้ามาก็ทำให้เธอยังคงรับรู้ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างทุกข์ทรมาน

ขาทั้งสอง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ