บทที่ 159

ทันทีที่ชาร์ลส์พูดจบ สายธารน้ำตาปนเลือดสองสายก็ค่อยๆ ไหลรินลงมาจากดวงตาที่ขุ่นมัวของเออร์ซา

เมื่อรู้ตัวว่ากำลังร้องไห้ เธอก็มีท่าทีลนลาน ใช้มือที่เต็มไปด้วยแผลเป็นเช็ดหน้าอย่างสะเปะสะปะพลางพึมพำกับตัวเอง "หนูไม่ร้องไห้ หนูไม่ได้ร้อง อย่าตีหนู... ได้โปรดอย่าตีหนูเลย..."

ชาร์ลส์สังเกตเห็นความผิดปกติ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ