บทที่ 163

ในหัวของชาร์ลส์เต็มไปด้วยความสงสัยที่พันกันยุ่งเหยิง มันถ่วงเขาไว้ราวกับผ้าห่มที่ทำจากตะกั่ว

“เจฟฟรีย์ เดี๋ยวก่อน... มีบางอย่างไม่ชอบมาพากล” เขากระซิบกับเจฟฟรีย์ที่เดินนำหน้าไปไม่กี่ก้าว

สีหน้าของเจฟฟรีย์ก็ฉายแววกังวลไม่ต่างกัน และดูเหมือนจะลังเลที่จะพูด “ที่จริงแล้ว ฉันก็กำลังจะบอกให้เราหยุดเหมือ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ