บทที่ 197

วินาทีที่ฟลอยด์รู้สึกว่าดวงตาอันว่างเปล่าไร้ชีวิตคู่นั้นจับจ้องมาที่เขา มันราวกับมีมือที่มองไม่เห็นกำลังบีบรัดลำคอจนแทบหายใจไม่ออก

ร่างกายของเขาสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้ และรู้สึกราวกับว่าทุกรูขุมขนกำลังขับความเย็นเยียบยะเยือกออกมา เป็นเวลานานมากแล้วที่เขาไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวลึกซึ้งถึงเพียงนี้

ใ...