บทที่ 219

ทุกคนต่างสูดหายใจเข้าลึก พยายามรวบรวมพลังงานทั้งหมดที่มี

ชาร์ลส์ล้วงกระเป๋าหยิบก้อนหินออกมา แล้วขว้างไปที่หน้าต่างระเบียงจนเกิดรอยร้าว

ไม่นานโถงทางเดินที่ว่างเปล่าก็มีเสียงเพลงวันเกิดอันน่าขนลุกดังสะท้อนขึ้น

“สุขสันต์... วันเกิดนะ...”

เสียงของ "เด็กชายผู้ยิ้มแย้ม" ผสมปนเปไปกับเสียงอื่นๆ

เสียงเห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ