บทที่ 28

เสียงฝีเท้าด้านนอกค่อย ๆ จางหายไป ทั้งสองคนถอนหายใจอย่างโล่งอกแล้วทรุดตัวลงพิงกำแพง

เมื่อครู่นี้ ชาร์ลส์เตรียมใจตายแล้ว

ประกายความหวังสุดท้ายดับวูบลงเมื่ออสุรกายบีบคอของเขา

หากไม่ใช่เพราะเจฟฟรีย์เข้ามาช่วยได้ทันเวลา แถวของ ‘บุรุษแขวนคอ’ ที่ชั้นบนคงจะมีสมาชิกเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งคน

“ขอบคุณนะ”

ชาร์ลส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ