บทที่ 49

ชายชราตื่นตระหนกในทันใด ดวงตาของเขาเผยให้เห็นความหวาดกลัวอย่างสุดจะพรรณนา เขากรีดร้องด้วยความกลัว ขว้างไม้กวาดในมือทิ้งอย่างแรง แล้วถอยหลังกรูดจนล้มลุกคลุกคลานไปหลายครั้ง เขาหันหลังกลับและวิ่งกระโผลกกระเผลกออกไปเพราะขาที่แพลง!

ขณะวิ่งหนี เขาก็ตะโกนว่า "ไม่ใช่ข้า ไม่เกี่ยวกับข้า ไม่ใช่ข้า ไม่ใช่ข้า!...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ