บทที่ 63

หญิงสาวในชุดขาวจ้องมองจุดสะท้อนแสงนั้นเป็นเวลานาน จมอยู่ในภวังค์ความคิด

มือที่บีบรัดชาร์ลส์คลายลง เปิดโอกาสให้เขาได้หายใจเข้าปอดสักเฮือก

จากนั้น นางก็ใช้เส้นผมเส้นหนึ่งตวัดเอานาฬิกาพกไป

นาฬิกาเรือนนั้นห้อยต่องแต่งอยู่เบื้องหน้านัยน์ตาของนาง แขวนไว้ด้วยเส้นผม นางจ้องมองมันเนิ่นนาน ดวงตาเบิกกว้างขึ...