บทที่ 64

หลังจากเวลาผ่านไปเนิ่นนานราวกับชั่วนิรันดร์ ฟิโอน่าก็เป็นคนแรกที่ฟื้นขึ้นมา เธอกลิ้งตัวไปด้านข้าง ใช้นิ้วล้วงคอตัวเอง แล้วสำลอกน้ำออกมาหลายอึก

เมื่อเงยหน้าขึ้น เธอก็สังเกตเห็นดวงอาทิตย์อัสดงสีเลือดกำลังเคลื่อนคล้อยสู่ขอบฟ้าอย่างช้าๆ

ฟิโอน่ารีบยื่นมือออกไป ใช้นิ้ววัดเวลาที่เหลืออยู่ หนึ่งนิ้วเท่ากั...