บทที่ 42 การปลดปล่อย

โซอี้รู้สึกอบอุ่นในใจขณะวางกระเป๋าเดินทางลงและฝืนยิ้มออกมาอย่างอ่อนล้า

“งานประชุมเพิ่งจบ ฉันเลยรีบบินกลับมาเลย คุณเข้าเวรดึกเหรอ”

“ค่ะ! เพิ่งตรวจคนไข้รอบเช้าเสร็จ กำลังจะไปจัดระเบียบแฟ้มประวัติพอดีเลยค่ะ!”

ไคดะขยับเข้ามาใกล้ สายตาชำเลืองมองกระเป๋าเดินทางของโซอี้แวบหนึ่งก่อนจะรีบเบนสายตาหนี “นั่งก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ