บทที่ 15: ขอบแห่งการยอมจำนน

อเล็กซ์

หลังจากกลับมาที่โต๊ะ ฉันก็ยังพยายามทำให้เขาเข้าใจว่าเขาต้องหยุดได้แล้ว แต่ลุคก็ยังคงหยอดคำหวานใส่ฉันไม่เลิกระหว่างที่เราทานอาหาร ทำให้ฉันตระหนักได้ว่าฉันกำลังเสียเวลาเปล่า

เขาไม่ยอมแพ้ง่ายๆ แน่ แต่ฉันนี่สิยอมแล้ว เพราะฉันไม่มีอะไรจะไปเถียงกับเขาอีกและเริ่มจะรำคาญเต็มทนกับความหัวรั้นของเขา

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ