บทที่ 38 เผ็ด

จิณณ์เดินตรงมาที่ห้องอาหารเพราะได้กลิ่นหอมโชยตั้งแต่ออกมาจากรถ ทว่าเมื่อเดินมาถึงเขากลับต้องหยุดอยู่เพียงด้านนอก หัวใจเต้นถี่รัวเร็วจนเขาอยากเปลี่ยนใจไม่กินอาหารแต่ไปกินคนทำแทน เพราะมนตกานต์ที่ยืนจัดโต๊ะอาหารอยู่นั้น เขามั่นใจว่าน่ากิน น่าหอม น่าลิ้มลองกว่าอาหารจานไหนๆ

ใบหน้าสวยหวานที่ขมั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ