บทที่ 68 คิดถึงคุณอา

“ขอบ... ขอบคุณค่ะ น้องปลากลับบ้านก่อนนะคะ”

“อาไปส่ง”

ฝ่ามือไวตามใจ เอื้อมคว้าข้อมือน้อยๆ นั้นไว้ให้หยุด ก่อนจะค่อยๆ ปล่อยอย่างแสนเสียดาย เมื่ออาการสั่นๆ นั้นกระจายออกมาจากข้อมือจนเขาสัมผัสได้

“ไม่ต้องหรอกค่ะ น้องปลาเดินไปเองได้แค่นี้เอง อารักษ์อย่าลืมทานวุ้นของน้องปลานะคะ”

ร่างบอบบางก้าวเดินออกไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ