บทที่ 103 ตอนที่ 103

“อ๊ะ… อ๊ายยยยย… ”

ฉันกรีดร้องด้วยความเสียว ในสมองเป็นสีขาวโพลนว่างโหวงจากสำนึกผิดชอบชั่วดี เมื่อพี่อาร์มโก่งเอวกระแทกหัวเอ็นสีม่วงถอกบานเข้ามาจนมิดสุดโคน

“อู้ววว… มิดโคนเลยครับน้องดาจ๋า”

พี่อาร์มบรรยายภาพที่ตากำลังมองด้วยความสะใจ แม้ฉันจะอยู่ในท่าที่ไม่อาจจะมองได้ หากร่างกายก็รับรู้ด้วยความรู้สึก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ