บทที่ 107 ตอนที่ 107

และในขณะที่ฉันกำลังก้าวเพลินๆ แต่ตาไม่มองทาง จึงพลาดเหยียบหินก้อนหนึ่ง ร่างเซถลาไปข้างทาง

“ดา… ”

พี่อาร์มร้องเรียกฉัน…

ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมาก ฉันมารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ร่างทรุดลงสู่อ้อมแขนกำยำของพี่อาร์มที่ปรี่เข้ามาโอบรับร่างที่กำลังจะล้มได้ทันเวลา

“พี่อาร์ม… ”

ฉันตกใจ เขารวดเร็วมาก

“เกือบไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ