บทที่ 22 พิษ "ซัวหลินลู่"

ฟางหลีม่านขมวดคิ้วเพราะแปลกใจที่เห็นเขาทำสีหน้าเลิ่กลั่กแต่ก็ยังนับว่าเก็บอาการได้ค่อนข้างดีเพราะท่านอ๋องยืนนิ่งอยู่จนเขายื่นมือมาและค่อย ๆ พานางลงจากรถม้านั่นแหละ

“เจ้าพึ่งจะมาที่นี่ ข้าจะให้สาวใช้พาไปที่ห้องพักของเจ้า พวกเจ้าพานางไป”

“เพคะท่านอ๋อง”

“เอ่อ…ที่จริงเจียวจูนอนห้องเดียวกับหม่อมฉั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ