บทที่ 44 เป็นเรื่อง

"ทำไมพูดแบบนี้ล่ะครับ คนเราป่วยกันได้"

ท่านยิ้มให้

"ขอบใจนะที่มาอยู่เป็นเพื่อนคนแก่ ว่าแต่ว่าติดต่อยายหนูนิ้งได้หรือยัง"

"ครับ" เขาพูดโกหกคำโต ก่อนจะหยิบมือถือออกมากดโชว์รูปของกุหลาบแก้วที่ลงไอจีเมื่อปีที่แล้วท่ามกลางหิมะที่ขาวโพลนออกมาให้ท่านดู

"แหม... จริง ๆ เลย สนุกจนลืมพ่อ งั้นเอาแบบนี้ละกัน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ