บทที่ 72 เรื่องใหญ่

เธอสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด มองออกไปนอก หมอกจาง ๆ ของยามเช้าลงมาเป็นสาย ลมเย็น ๆ โชยเข้ามาตามช่องเล็ก ๆ ของมุ้งลวด บรรยากาศช่างไม่เหมือนกับเมืองกรุง หากถ้าเลือกได้ เธอชอบใช้ชีวิตแบบนี้มากกว่า

ถ้าได้อยู่ที่นี่ก็คงดี

“อยู่นี่เองหรือจ๊ะที่รัก พี่ตกใจหมดเลย นึกว่านิ้งจะหนีพี่ไปอีกแล้ว” กัมปนาทสอดแขนกอดร่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ