บทที่ 115 บทที่15.หัวใจ ‘สีบานเย็น’ 2

“นานเนอะร้องจ้าตั้งนานแล้ว หมดหมอไม่คิดจะออกมาแจ้งข่าวบ้างเรอะ”

รานีบ่นอุบ นางเดินวนไป วนมาจนพื้นร้องเท้าแทบสึก ห่วงทั้งหลาน ทั้งลูกสะใภ้

“ปลอดภัยก็ดีแล้วมั้งครับ” ชายหนุ่มพูดเสียงระโหย เขาแอบกังวลใจเหมือนกัน แต่หมดแรงที่จะลุกไปร้องโวยวาย

“ยะ!! แม่รู้ว่าปลอดภัย โขกค่ารักษาเสียมหาศาล แต่แม่อยา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ