บทที่ 45 บทที่24.สัญญาต้องทำ(เต็มใจ) 2

“อือ...” วราพิชชารู้สึกว่ากำลังจะตาย เนื้อตัวแทบจะปริแตกออกเป็นเสี่ยงๆ อึดอัดหายใจไม่ออกมือขยำผ้าปูที่นอนจนยับย่น เมื่อสุดจะทนไหวกายแกร่งเบียดแทรกไปในที่ทาง ขยับกายเชื่องช้าเพื่อให้เธอปรับตัวได้ เมื่อเริ่มลื่นไหล จึงโหมแรงที่มีทั้งหมดกระโจนลงไปสุดตัว กลิ่นหอมหวานแห่งรักลอยอบอวลอยู่รอบๆ ตัวผสมกับ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ