บทที่ 73 บทที่6.เจอตัวเสียที ปล่อยให้ควานหาแทบตาย 1

บทที่6.เจอตัวเสียที ปล่อยให้ควานหาแทบตาย

“ทำไมเธอหนีฉันหะ!”

เสียงของรามานขุ่นขวางเขาเดินวนรอบตัววณิชยา พร้อมกับจ้องมองเธอ หลังทราบความจริง! สาวปริศนาในคืนนั้นคือหล่อน เขาน่าจะฉุกใจตั้งแต่แรกแต่อะไรไม่รู้บังตา ทำให้มองข้ามหล่อนไป

“ชยาไม่ได้คิดจะหนี ชยากลัวและไม่กล้าคิดในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ค่ะ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ