บทที่ 76 บทที่7.นายแม่ออกโรงเองไม่พังก็เละ 1

บทที่7.นายแม่ออกโรงเองไม่พังก็เละ

มีแต่ความเงียบงัน กับเสียงสะอื้นแผ่วๆ วณิชยาเม้มปากแน่น เธอร้องไห้เงียบๆ ไม่คิดจะเปิดปากพูด

“ไม่พูดเอง ต้องการให้ฉันสืบเองเหรอชยา”

นางพูดเสียงยานคาง แน่ใจในเวลานี้ นางมองคนไม่ผิด วณิชยาเด็ดเดี่ยว ไม่ได้เปราะบางอย่างที่นางคิด หล่อนเหมาะกับบุตรชายของนาง มากกว่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ