บทที่ 13 Chapter 13

“หลับตา ถ้าเธอขยับอีก มือฉันอาจจะจับพลาด การตามจับเธอก็อาจจะทำให้กางเกงของฉันหลุดจากตัว จนอะไรๆ มัน...” เสียงห้าวทอดทิ้งเนิบนาบอย่างข่มขู่

ตรีนุชนอนนิ่ง หลับตาปี๋ แม้จะไม่เข้าใจเลยว่า ทำไมเพชรพญาต้องทำแบบนี้ แล้วมาจับเธอแก้ผ้าอีกต่างหาก ใครบ้างจะไม่อาย ใครบ้างจะทำตัวตามสบายได้ อีตาบ้าเอ๊ย!

เสียงกระหน่ำเต้นของหัวใจดวงน้อย เรียกรอยยิ้มบนมุมปากได้รูป ชายหนุ่มไซ้ซุกใบหน้าแถวๆ ซอกคอกึ่งท้ายทอยเล็ก ระงับอกระงับใจไม่ให้ตนเองเผลอทำอะไรมากไปกว่าความตั้งใจ เขาแค่ต้องการแกล้งสั่งสอนเธอเล็กๆ น้อยๆ อาจจะค้ากำไรนิดๆ หน่อยๆ แต่จะไม่ยอมเอาตัวไปพัวพันกับเจ้าหล่อนมากกว่านี้เด็ดขาด

คนกลัวนอนตัวเกร็ง แต่ความอ่อนเพลียจากกิจกรรมประจำวันบวกกับต้องมาเจอเหตุการณ์ชวนจิตตกหลายอย่าง ไม่นานตรีนุชก็เผลอตัวหลับไปจริงๆ

เสียงหายใจสม่ำเสมอกับเนื้อตัวที่ผ่อนคลายทำให้ชายหนุ่มผงกหน้าขึ้นมอง ใบหน้าอ่อนใสเนียนสวยด้วยเลือดฝาดสาวน่ามองอย่างยิ่ง และเขาก็เผลอมองไม่วางตาขณะเลื่อนผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างบาง เวลาหลับแบบนี้แม่สาวแสบก็น่ารักน่ามองไม่เบา เพชรพญาไม่รู้ว่าเผลอมองนานเท่าไหร่ จำได้ว่าคืนนั้น เธอมีอาการกระสับกระส่ายหลายครั้ง เขากอดรัดตัวเธอไว้ ลูบไล้ฝ่ามือไปตามไหล่ หลัง และลำแขนเรียวอย่างปลุกปลอบ กระทั่งเธอสงบและหลับสนิท พร้อมๆ กับเขาที่ต้องข่มเจ้าน้องชายให้นอนหลับสนิทด้วย ก่อนที่มันจะผงกหัวหาเรื่องเดือดร้อนให้

เขาไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวกับตรีนุช นั่นเพราะเขาไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวกับเปมิศา

ทว่า! ยิ่งพยายามหลีกเลี่ยง กลับเหมือนต้องข้องเกี่ยวกันมากขึ้น เมื่อสายวันต่อมา ยศกรรายงานว่า คุณกอบเกื้ออาการทรุดหนักและต้องการพบเขา

เพชรพญาจำต้องพาตรีนุชที่ตอนนั้นอยู่กับเขาด้วยตรงดิ่งไปโรงพยาบาล

“ทำไมแกมากับคุณเพชรล่ะสาม”

ขณะที่กรณิการ์สีหน้าไม่สู้ดี เปมิศากลับสนใจถามไถ่น้องสาวที่โผล่หน้าเข้าไปในห้องพร้อมเพชรพญา การมาพร้อมกันอาจไม่แปลก แต่เสื้อผ้าที่ตรีนุชสวมใส่มันไม่ใช่เสื้อของเด็กสาวนั่นเอง น้ำเสียงถามอาจอ่อนหวานหากกระแสกดดันคุกคามก็ปิดคนฟังในห้องไม่มิด

คุณกอบเกื้อเหลือบมองเมียสาว ก่อนจะพูดเสียงเบาอย่างสิ้นแรงใจ

“ขอฉันคุยเรื่องงานกับคุณเพชรสักหน่อยเถอะ”

เปมิศาจำต้องฉุดมือน้องสาวลากออกไปจากห้อง ขณะที่กรณิการ์ยกมือไหว้ชายหนุ่มที่เธอคุ้นเคยแล้วตามออกไป ปิดท้ายด้วยยศกร

สีหน้าซีดเซียวของคนป่วยสะท้อนใจเพชรพญานัก คุณกอบเกื้อเป็นคู่ธุรกิจที่มือสะอาด มีความซื่อตรง เขาจึงให้ความสำคัญและมีความสนิทสนมกันมากเป็นพิเศษ บ่อยครั้งที่ชายตรงหน้ามีคำแนะนำดีๆ ให้เกี่ยวกับงาน คุณกอบเกื้อเป็นคนเก่ง แต่ที่ธุรกิจล้มเพราะตามใจเมียสาวมากเกินไป เงินทองที่หามาได้ก็ทุ่มถมลงไปบนความพอใจของเปมิศาจนทำให้เกิดภาวะเงินขาดมือ ในที่สุดลุกลามไปถึงปัญหาเรื่องการทำงาน

“ผมคงอยู่ได้ไม่นาน”

“อย่าพูดอย่างนั้นเลยครับ เรื่องงานไม่ต้องห่วง ผมไม่ได้เร่งรัดอะไร”

ชายสูงวัยเอื้อมไปหยิบแฟ้มเอกสารบางๆ มาส่งให้ พร้อมบอกเล่าความต้องการ ณ เวลานี้เขาไม่อาจพึ่งใครได้นอกจากหนุ่มตรงหน้า ถึงจะไม่ใช่ญาติ หากสิ่งที่เพชรพญาหยิบยื่นให้มันก็ทำให้เขาไว้ใจมากกว่าใคร

“อย่าปลอบใจผมเลยคุณเพชร... ห่วงแต่อ้อนกับสาม...” อนาคตของเด็กๆ เขาฝากไว้ในมือของหนุ่มคนนี้แล้ว

เพชรพญานิ่งงันไปเมื่อฟังความต้องการ คุณกอบเกื้อไม่ได้ขออะไรที่เขาลำบากใจเลย ยกเว้นเรื่องเดียวที่ฝากเขาเป็นกรณีพิเศษ

บริษัทถูกขายให้กับเขาเพื่อล้างหนี้ และเพชรพญาก็เต็มใจรับไว้หลังจากปรึกษาบิดาที่มีอำนาจตัดสินใจเบ็ดเสร็จเด็ดขาดมาแล้ว เครือข่ายของกอบเกื้อยังเอื้อประโยชน์ต่อธุรกิจของเขา ไม่เสียแรงถ้าจะคงไว้แล้วสานต่อ เงินก้อนหนึ่งถูกส่งให้เพชรพญาเพื่อเป็นค่าเล่าเรียนของกรณิการ์และตรีนุช

เขาคงแปลกใจ เหตุใดคุณกอบเกื้อทำแบบนั้น ถ้าหากไม่ได้รู้จักพื้นนิสัยลึกๆ ของเปมิศา ทว่าคำขอสุดท้าย มันทำให้เขาคิดหนัก

“คุณไม่ขอให้ผมดูแลลูกสาวคุณล่ะ”

กอบเกื้อยิ้มอ่อนระโหย...

“อ้อนมีคนดูแลแล้ว ผมห่วงแต่สาม... เด็กคนนั้นน่าสงสาร...”

น่าสงสารตรงไหนกัน เห็นเที่ยวเล่นไม่สนใจอะไร ทำตัวก๋ากั่นแก่นกล้าจนได้เรื่องมาเมื่อคืน เพชรพญาครุ่นค้านในใจ หากใบหน้านิ่งขรึมสนิท

“วันหนึ่งคุณจะเห็น... ขอร้องเถอะนะ แค่อย่าทิ้งเธอ...จนกว่า สามจะมีคนที่ดีดูแล...”

“ผมว่าเรื่องนี้ออกจะมากไปสักหน่อย”

“ผมรู้ว่าขอคุณมากไป แต่ผมไม่มีใครจะไหว้วานได้อีกแล้ว คุณก็รู้จักเปรมคุณเพชร...” ชายสูงวัยเอ่ยถึงเมียด้วยน้ำเสียงแห้งโหยกว่าครั้งไหน มองหนุ่มรุ่นลูกอย่างวิงวอน

เพชรพญาก็พยักหน้าอย่างเสียไม่ได้ เขาไม่อาจทำร้ายคนใกล้ตายได้นั่นเอง

ขณะที่เพชรพญาพูดคุยกับกอบเกื้อตามลำพัง ด้านนอกห้อง ตรีนุชก็ถูกเปมิศาเค้นคออย่างหนัก

“บอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะนังสาม เมื่อคืนแกไม่กลับบ้าน หายหัวไปไหนมา แล้วเสื้อผ้านี่ของใคร ใช่คุณเพชรไหม นี่อย่าบอกนะว่าแกยอมเขาง่ายๆ นะหา!”

เสียงเขียวจิกว่าเบาๆ แต่ยศกรได้ยิน เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่า ผู้หญิงสวยๆ แบบเปมิศาจะพูดจากับน้องสาวแบบนั้น และไม่แค่พูดเจ้าหล่อนยังเฝ้าบิดทึ้งเนื้อตัวของตรีนุชไปพร้อมกันอีกด้วย