บทที่ 42 Chapter 42

ขณะที่ปากลิ้นยังทุ่มโถมโลมเร่งปลุกเร้าสุมไฟสวาทใส่เรือนกายสาวไม่หยุดหย่อน สาบเสื้อแยกออก มือสากหนากอบกุมพุ่มปทุมอวบหนักๆ

“คุณเพชร...”

ตรีนุชพร่ำชื่อคนใจร้ายราวคนละเมอ ผ่อนร่างลงนอนแนบพื้นโต๊ะ ในเวลาที่สมองขาวโพลน ดวงตาพร่าพรายเกินกว่าจะปรับรับภาพใดได้ แล้วก็ต้องกรีดครางสะอื้น เมื่อปากร้อนดูดดึงเกส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ