บทที่ 47 Chapter 47

เขากระซิบชิดปากบวมเจ่อ ไล้ลิ้นชื้นปาดเลียกลีบปากนุ่มละมุนอย่างติดใจ คราแรกตั้งใจแค่รุกไล่หยอกเย้า ความหวานหอมเริ่มมอมเมาจนไม่อยากหยุด

สาวน้อยปากคอสั่นจนต้องกัดเม้มกลีบปากเอาไว้ แหงนหน้าหอบหายใจ แต่เป็นการเปิดโอกาสให้ปากร้อนร้ายไล้เลียระดมจูบลงไปตามลำคอ

“คุณเพชร...”

โอ... เธอไม่ชอบ! อยากให้เขาหยุด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ