บทที่ 81 Chapter 81

ตรีนุชคิดขื่นขม แต่ก็ต้องสะดุ้งสะท้าน มือสากหนาสอดเข้ามาใต้เสื้อยืด กอดกุมพุ่มปทุมอวบ หยอกเย้าเคล้าคลึง

“คุณเพชร เดี๋ยวสิ”

ฟ้าแลบแปลบปลาบช่วยให้ห้องนอนเล็กสว่างเป็นระยะ ถึงอย่างนั้นสายตาที่ชินกับความมืดก็ทำให้มองเห็นกันและกัน เรือนกายแกร่งแน่นกำยำเปลือยเปล่าแผ่ไออุ่นออกมาแผดเผาผิวสาวก่อความเร้ารัญ...