บทที่ 118 ชีวิตปกติ (ชั่วคราว)

“คนอะไร...กินเท่าไหร่ก็ไม่เคยอิ่มและพอได้เลย” ปีเตอร์พูดออกมาตามใจคิด สร้างความงงงวยให้กับหนูนาอย่างมาก “ความหมายก็ตามที่กระซิบ...”

หนูนาอ้าปากค้างตาโต หน้าแดง และร้อนวูบวาบไปทั้งตัวเมื่อหวนคิดถึงประโยคที่เป็นสาเหตุของอาการตาสว่างครั้งนี้ “ถ้ายังไม่ตื่น...หนูนาจะโดนกินทั้งวันอีกครั้งนะ” ที่ตกใจไม่ใ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ