บทที่ 226 ช่วงนี้อย่าไปไหนมาไหนเพียงลำพัง

“เดี๋ยวกลับมานะ...” หนูนาแค่เพียงพยักหน้า เลือกที่จะไม่ถามอะไรต่อและเดินเข้าห้องนอนไป ปีเตอร์มองตามแผ่นหลังร่างบอบบางที่เดินหายลับเข้าไปหลังประตูห้องนอน และแน่นอนเขารู้ว่าหนูนากำลังสงสัยอยู่ว่าเกิดอะไรขึ้น และยิ่งเธอไม่ถามนั้น   ปีเตอร์เองก็รู้ว่าหนูนารู้จักเขาดีในนิสัยแบบนี้ของเขาว่าถ้าเขาบอกไม่ได้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ