บทที่ 37 ใครอย่าแตะ

“Hi...” หนูนายิ้มและพอเข้าใจสายตาและท่าทางแบบนั้น “พีทยังไม่มาค่ะ”

ไรอัลพยักหน้าเป็นการรับรู้ และเดินไปที่โต๊ะที่วางอาหารเช้าตามปกติ เป็นธรรมเนียมใหม่ตั้งแต่มีนีน่าพวกเขาก็เป็นนักโภชนาการไปเลย เพราะสารอาหารและมื้ออาหารครบถ้วน

“อื้ม!...เกือบลืมนีน่าคุณเอียนให้เข้าไปพบ”

“อ๋อ...ค่ะ...ถ้างั้นนีน่าขอต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ