บทที่ 1006 นายเดวิส เทสซาลีกำลังลาออก

“พวกเขาก็คือพวกเขา ส่วนผมก็คือผม” แซมกล่าว

“แกจะมาอะไร...” ทันใดนั้นพอลก็ชะงักไป เมื่อตระหนักถึงความจริง

แซมยิ้มเยาะ “คุณจำผมไม่ได้ด้วยซ้ำสินะ พวกคุณนี่มันช่างไม่รู้อะไรเอาซะเลย!”

“แซม” ลูซี่ขัดขึ้น “นี่เป็นครั้งแรกที่เรามาที่นี่นะคะ เป็นเรื่องปกติที่เขาจะจำเราไม่ได้”

พอลเหงื่อแตกพลั่กแล้ว

แย่แ...