บทที่ 1033 ไม่เรียกว่าเคลวินอีกต่อไป?เปลี่ยนชื่อ?

“แซม!” เพเนโลพีหันไปมองเขา “ในหัวของลูกคิดอะไรอยู่ทุกวันกันแน่นะ”

แซมตอบอย่างจริงจัง “ผมกำลังคิดถึงแม่ต่างหากครับ เคลวินกลับบ้านตรงเวลาตลอด ไม่เคยทำงานล่วงเวลา แล้วจู่ๆ ก็งานยุ่งจนถึงเที่ยงคืน แม่ว่ามันปกติเหรอครับ”

เพเนโลพียอมรับว่ามันดูแปลกไปหน่อยจริงๆ

แต่เธอเชื่อใจเคลวินอย่างเต็มเปี่ยม

บริษัท...